10 januari Mihintale

Ayubowan(Hallo)

Vanmorgen 8:00 uur in de bus via de kustweg naar Puttalam en vandaar door het binnenland naar Mihintale.

Onze eerste stop was bij een benzinestation en Hindoetempel. Rondje omheen gelopen, er was een ceremonie en konden daardoor niet naar binnen, was wel jammer, we hoorden de muziek maar helaas geen beeld erbij. Wel wat plaatjes geschoten van de buitenkant. Alles is erg gekleurd. Diverse beelden die staan voor de goden. Bijvoorbeeld de Olifant, deze staat voor de God van de Wijsheid, een beeld met meerdere vrouwengezichten, staat voor godin van de vrouwen. Leuk om te zien. Uitgebreide informatie gaan we krijgen als we in het noorden een tempel écht gaan bezoeken, ook binnen.

We komen via kokosplantages, dakpanfabrieken, via Chilaw stad van de parels, bij de lunch-stop. Genoten van een buffet met allerlei curry’s, groentes, vis, kip, kruiden, soep, zoetigheid en fruit. Best pittig maar wel erg lekker. Daarbij een gingerbeer, goed voor je maag.

Na de lunch rijden we naar Mihintale, 1850 treden die wij gelukkig niet allemaal hoefden te doen. De bus reedt tot aan het bovenste terras. Daar moesten we onze schoenen uit en kregen diegene die knieën of schouders bloot hadden een “ Lappie Doekie” (omslagdoek) . Nu op sokken of blote voeten verder naar boven. In het begin op de trappen had ik nog sokken aan maar ivm grip op de treden en stenen, sokken maar uitgedaan, op het terras bij de Ambasthaladagoba. Nu de klim over een uit de rots gehouwen trap. Het was geen trap, er waren stukjes rots weggehaald waar je je voeten in kon zetten.  Halverwege wilde ik opgeven omdat ik geen houvast meer had maar er was een Srilankaan en zei “ nee madam i help you, i do this hundred times each day” oké ik dus met hulp naar boven. Walter was al boven. Bij het laatste stuk was een soort tree van een meter hoog, daar hebben Ze me met z’n tweeen naar boven getrokken. Het was het waard, prachtig uitzicht!  Toen weer naar beneden, dat lukte aardig zelf maar de Srilankaan was bang zijn fooi mis te lopen dus heeft me weer een stuk naar beneden begeleid. Ik was hem dankbaar want het was best lastig en ik had weinig houvast. De beste man 500 rupies  fooi gegeven( €2,50)                                                                                                                                 Op naar de volgende klim naar de enorme Mahaseyadagoba. Ook via een uit de rotsen gehouwen trap. Deze was wel beter, maar nog steeds niet makkelijk. Nog steeds op blote voeten, fijn ook met de kleine steentjes die dan onder je voeten zitten en het lopen niet prettiger maken. Maar de aanhouder wint en ik kom toch boven. Weer een prachtig uitzicht. We lopen een rondje om de dagoba en willen eigenlijk een kijkje nemen bij de slapende boeddha. Helaas pindakaas we waren net te laat, het was gesloten. Dan maar weer naar beneden. Walter gaat nog naar de mooie witte zittende Boedha(weer trappen op), mijn Voeten hadden daar écht geen zin meer in, die wilden weer een paar schoenen aan!                 Wel eerst op mijn sokjes weer de trappen af naar het hok met onze schoenen.                               Inmiddels was het 18:00 uur voor we weer in de bus zaten. Kwartiertje rijden naar het hotel, Miridya Lake Resort. Mooi hotel, we krijgen bij aankomst allemaal een mooie grote paarse bloem(geen idee wat voor soort). We wachten onder het genot van een welkomstdrankje op onze kamersleutel. Snel onder de douche, even relaxen en 19:30 uur weer aan het buffet. Heerlijk gegeten, er was live-muziek(bekende popsongs) en gezellig de avond afgesloten op het terras met een aantal mensen uit de groep.

Inmiddels 23:15 uur hier, wekkertje staat op 6:45 uur, zitten we  ongeveer 7:15 uur aan het ontbijt Zodat we 8:00 uur weer de bus in kunnen voor het bezichtigen van Anuradhapura

Foto’s volgen, internet is hier zo traag