11 januari Anuradhapura

Na de heilige boom lopen we naar de Ruwanwelisiyadagoba. Terwijl wij daarnaar toe lopen zien wij de dagelijkse ceremonie om de Dagoba/Stoepa te eren. Er loopt een famile met een enorme kleurige uitroldoek en iedereen die mee wil helpen kan zich aansluiten door het doek vast te houden zodat het langer wordt. Ik denk dat deze lap wel 600 meter lang was en door mensen boven het hoofd gedragen werd. Voorop lopen mensen die muziek maken. Eenmaal bij de Dagoba wordt het brede lint/lap om de Dagoba gewikkeld. Ik heb een stukje meegelopen en het doek vastgehouden.                                                                                                                     Deze Dagoba is 92 m hoog en is omgeven door een muur van 390 olifanten. Iedereen, bijna iedereen is in het wit gekleed, dat maakt het extra bijzonder.                                                           Bij de ingang van de Dagoba moeten we onze schoenen weer uit en op blote voeten of sokken verder. We gaan weer via een trap naar boven en lopen rondje om de Dagoba(met de klok mee) Zien mensen die terug komen van een ceremonie met allerlei schalen, vlaggen enz. Er wordt om de hele Dagoba gemediteerd. In een ruimte zien we de liggende Boeddha. Mooi om dit gezien te hebben. Een Dagoba kun je niet van binnen bekijken, deze is helemaal dichtgemetseld. Dagoba’s bevatten relieken van de Boeddha’s.